Yaptığımız işe aşkla bakarız, herkesin gönlünde bir sevgi filizi,
Sonuçlar bir memnuniyet dalgası, ışıldar isteklerin gözünde bir ışık.
Başka işlerde de aranır, kucak açılır sevgiyle,
Memnuniyet büyür, iş memnun, istekler memnun, bir bütünlük içinde, sevgi yorulur.

Sevgi dayanamaz, ansızın kaybolur,
Memnuniyet boşlukta sevginin izini sürer, acı ve nefretle yüzleşir, kaçar;
işler, istekler sevginin peşinde bir sıra.
Dururuz karanlıta! “Hata nerede?” diye sorgularız kendimizi, şaşkınlık içinde.

Karanlığın bir köşesinde, göz kırparken bir ışık parıldar yeniden,
Sevgi kıvılcımı alevlenir, karanlığı, acıyı, nefreti bir aydınlıkla siler,
Memnuniyet, ışığı görür, yaklaşır tedirgince, tabii yaralılar da öyle,
Yavaşça, kalpler ısınır, soğumuş, yaralı, birbirine kenetlenir.

Herkesin memnuniyeti yerini bulur nihayetinde,
Sevginin kırılganlığı unutulmamalı,
Sevgiyi özenle korumalı, memnuniyete ve isteğe zamanı geldiğinde ‘Hayır’ demeyi de bilmeli.
Alınmaz onlar saygıyla karşılar, sevgiyle karşılar.